De spirituele bronnen van de kunst

Beschrijving

Rudolf Steiner heeft zich zijn hele leven met kunst beziggehouden. Eerst als publicist en criticus, later in toenemende mate als ontwerper en kunstenaar. De hier verzamelde teksten geen een beeld van zijn activiteiten op dit terrein. Vanaf zijn eerste opzienbarende lezing voor de Weense Goethe-vereniging (1888). Verder via zijn beschouwingen over impressionisme en expressionisme, de kunstzinnige fantasie en het creatieve proces (1918). Tot zijn fijnzinnige voordracht uit 1921 over de ‘psychologie van de kunsten’.

In de gekozen teksten komen de verschillende kunsten afzonderlijk en in hun samenhang aan de orde. De schilderkunst, beeldhouwkunst, architectuur, dichtkunst en muziek. Ook de eigen plaats die de euritmie, de door Steiner zelf geschapen bewegingskunst, in het palet van de kunsten inneemt wordt besproken.

Steiners opvattingen hebben getoond inspirerend op kunstenaars te kunnen werken. Maar zij zijn van even groot belang voor iedere liefhebber van kunst die zich de werking van kunst meer bewust wil maken.

In het nawoord laat kunsthistoricus Ekkehard Randebrock zien dat de innovatie van de kunstopvatting en de kunstimpuls van Rudolf Steiner ligt in het streven naar een nieuwe en bewuste transparantie van de kunstzinnige fantasie.

Spirituele bronnen van de kunst bevat naast 8 voordrachten gegeven te Berlijn, Munchen en Dornach, een artikel omtrent Goethe uit 1889 en 2 essays uit de jaren 1890.